Ik heb knopen gelegd vanaf het moment dat mijn moeder de fout maakte om mij te leren veters te strikken.
Even serieus, ik ben op de lagere school begonnen met macramé, tijdens de handwerk les, ik zal zo ongeveer 10 geweest zijn. Mijn moeder, die ook van alle textiele technieken houdt, is er rond die tijd ook mee begonnen, dus ook thuis heb ik dingen gemaakt in macramé, planten hangers en zo.
Terwijl ik nog op school zat kwamen mijn broers op een dag thuis van scouting met een dasring waarvan ze zeiden dat ze hem zelf gemaakt hadden, maar ze wisten niet meer hoe. Dus ging ik naar de bibliotheek en keek in alle knoopboeken tot ik de turkseknoop gevonden had. Ik leerde hem en ging, voldaan, weer verder met een andere handwerk techniek. Want ik heb op school altijd een creatief vak gehad en ik hield het meeste van de textiele werkvormen. Maar af en toe nam ik weer een knoopboek mee naar huis uit de bibliotheek. Een van de handwerktechnieken die mijn moeder en ik samen hebben geleerd was frivolité, een kant techniek gemaakt van knoopjes.

Na school ben ik begonnen met werken, meestal handmatig fabriekswerk, maar ik was nooit echt tevreden daarmee. Dus zocht en vond ik een creatieve cursus. Deze cursus was bedoeld om zoveel mogelijk creatieve technieken te leren kennen en ze over te dragen aan anderen. Maar de lessen waren bedoeld voor mensen die in de zorg of het onderwijs werkten, en terwijl ik de cursus leuk vond ben ik daarna niet gaan lesgeven.
Ik geef wel 'les' in vrijwel iedere knoopgroep waar ik kom maar ik ben bijna nooit de officiële leraar.

Ik houd ervan om te werken waar het praktische knopen het decoratieve knopen ontmoet, zoals knopenborden, boodschappen netjes en allemanseinden, of mijn decoratieve werk krijgt een praktisch doel als ik het als cadeautjes gebruik. Ook houd ik ervan om op kleine schaal te werken, het meeste draad in mijn bezit is niet meer dan 4 mm in doorsnee, veel zelfs onder de 2mm. Maar de meeste projecten kun je maken in iedere dikte draad, het kan zijn dat je het moet verstevigen als het te slap is voor z'n dikte, ik heb de libel gemaakt in abseil touw van 20 mm en het had slechts wat ijzerdraad in z'n vleugels nodig.

Veel projecten zijn ontstaan terwijl ik op vakantie was en weinig of geen gereedschap mee had. De gevlochten dieren zijn ontstaan toen er, tijdens een dansvakantie, aan mij gevraagd werd of ik een "maggot" kon knopen. Een maggot is niet alleen een worm maar ook een Engelse volksdans en de dansleraren die week hadden voor een van de cursisten zo'n dans geschreven. Ze vroegen of ik een tastbaar aandenken wilde maken.

Het was een vakantie in Wales, en iedere winkel daar heeft draken zoals ze hier klompjes en molentjes hebben, en ik wilde een draakje maken zoals ik vond dat die eruit hoorde te zien. De eerste was natuurlijk nog niet zo erg goed maar ik ben met het ontwerp bezig gebleven en nu zien ze er behoorlijk uit. Voor de meeste mensen is de stap van worm of libel naar draak wel erg groot dus ik heb een aantal dieren gemaakt om de overgang wat geleidelijker te maken.
De bloemen zijn ook op reis ontstaan, ik zou bij mensen op bezoek gaan maar ik kon geen bloemen kopen. Dus heb ik ze gemaakt. Om het ontwerp wat te verfijnen heb ik er een boel gemaakt en nu speel ik net zo lang met draden tot ik de bloem die ontstaat goed genoeg vind. Als jij dat ook gaat doen worden jouw bloemen ook originele kunstwerken.

Andere projecten die je nu op de site vind, en die er in de toekomst nog op komen, zijn ontstaan tijdens het werken met andere mensen, zoals de scouts en de mensen van onze netten brei en boet club, (en knoop club,) in IJmuiden.
Maar mijn knoopwerk zou nooit dit niveau bereikt hebben als ik de mensen van 'the International Guild of Knot Tyers' (het internationale gilde van knopenleggers) niet ontmoet had. Ik ben in 1994 lid geworden.
Het gilde is in 1982 ontstaan om de knoopkennis te behouden. Veel oude mensen kenden veel knopen maar konden dat aan niemand doorgeven omdat ze niemand konden vinden die het wilde leren. Het gilde wil mensen die de knopen kennen, mensen die knopen ontdekken of testen, en mensen die knopen willen leren met elkaar in contact brengen. Om dat te doen is er het Engelstalige blad, de jaarvergadering in Engeland, (een uur vergaderen over het runnen van een vereniging en bijna twee dagen over knopen praten en het doen,) een andere bijeenkomst voor alle leden die kunnen komen, meestal ook in Engeland maar het is al een aantal keer in Nederland geweest, een meerdaagse bijeenkomst in de VS en een Frankrijk, en veel bijeenkomsten van een dag. Overal waar er genoeg leden bij elkaar willen en kunnen komen gebeurt dat ook, meestal eens per twee of drie maanden maar in Rotterdam zijn wij bijna iedere maand. (De laatste zaterdag van de maand, behalve in December.) En de meeste van deze bijeenkomsten zijn open voor mensen die geen lid zijn maar meer over knopen willen leren. Meer informatie over het knopersgilde vind je op hun website. IGKT
Om meer informatie te vinden kun je het beste op internet zoeken.
Goede worden om te gebruiken zijn alle namen van knopen, maar ook paracord, knopen, vlechten, en natuurlijk ook de Engelse worder daarvoor.
Mij kun je bereiken op willeke (at) knopen.ismijnhobby.nl